تاریخچه میکروفون ها را با نام اصلی و قدیمی میکروفون با نام مستعار مایک شروع میکنیم، مایک صدا را توسط برق یا سنسور به سیگنال الکتریکی تبدیل می کند. مبدل الکترو مغناطیسی سیگنال صوتی به سیگنال های الکتریکی را تسهیل میکند. میکروفون در بسیاری از وسایل مانند: تلفن ها، سمعک، سیستم های آدرس های عمومی برای سالن های کنسرت و مراسم عمومی، تولید تصاویر متحرک و مهندسی صوتی ضبط شده، رادیو و تلویزیون، و در کامپیوتر برای ضبط صدا، تشخیص گفتار استفاده میشود.

اولین میکروفونی که صدای تلفن را فعال نمود میکروفون کربنی بود. این امر به طور مستقل توسط دیوید ادوارد هیوز در انگلستان و امیل برلینر و توماس ادیسون در ایالات متحده توسعه داده شد. اگر چه ادیسون، اول ثبت اختراع خود را (پس از یک دعوای حقوقی طولانی) در اواسط سال 1877 انجام داد، هیوز دستگاه کار خود را در مقابل بسیاری از شاهدان چند سال پیش نشان داده بود.

میکروفون کربن نمونه مستقیم از میکروفون های امروز است و در توسعه تلفن، رادیو و تلویزیون و لوازم ضبط حیاتی بود و تاثیر بسیاری داشت. توماس ادیسون میکروفون کربن به فرستنده، خود را از سال 1886 در اولین پخش رادیویی به کار گرفته شد، استفاده شده در کاخ اپرای متروپولیتن نیویورک در سال 1910. همچنین در سال 1923، میکروفون روبان، معرفی شد که یکی دیگر از نوع الکترومغناطیسی، که گفته می شود هری F. اولسون، که اساسا مهندسی معکوس یک سخنران روبان توسعه یافته اند.

در طول نیمه دوم قرن 20، توسعه به سرعت توسط برادران Shure با آوردن SM57 پیشرفته. به همراه Milab در سال 1999 با DM-1001 دیجیتال بنیان گذاری شد. آخرین تحولات و تحقیقات شامل استفاده از فیبر نوری، لیزر بود.

تصاویر انواع میکروفون ها

روش جلوگیری از باد: یک روش کاهش اثر و تاثیر  باد در میکروفون را  فراهم می کند. برای این کار از کلاهکی بر روی میکروفون استفاده می شود.

پوشش های مختلف برای میکروفون

مواد یا جنس آنها از پارچه یا فوم، طراحی شده است به یک امپدانس صوتی قابل توجه است. ذره سرعت تغییرات نسبتا کم فشار هوا که امواج صوتی را تشکیل می دهند با این روش می توانید این صداها را به حداقل برسانید.

پارچه یا فوم که باعث جلوگیری از صدای زیاد باد میشود.بهتر است کروی باشد تا باد را از کناره های خود رد کرده و صدای کمتری از باد به میکروفن منتقل شود.